Senat Republiki Francuskiej
Dwuizbowość parlamentu we Francji jest tematem teoretycznej debaty. Ogólna krytyka jest bardziej rygorystyczna w odniesieniu do Senatu niż do Zgromadzenia Narodowego. Tradycje Francuskiej dwuizbowości są dawne, to jednak istnienie Francuskiego Senatu nie wynikało z istnienia federalnej struktury państwa.102 Od 1793 roku pięć konstytucji przewidywało jedna izbę a konstytucje cesarstwa przewidywały trzy izby..103
System dwuizbowy wykształcił się w czasie III Republiki. Senat prawnie stał na równi z Izba Deputowanych a w praktyce nawet był ciałem ważniejszym. W czasie IV Republiki, Senat zepchnięto na margines. Rozważano zlikwidowanie drugiej izby. Ostatecznie sprowadzono Senat do roli ciała opiniodawczego wobec Zgromadzenia Narodowego i nazwano go Radą Republiki.104Wraz z upadkiem IV Republiki, powołano w 1958 roku Senat, w celu uzyskania przeciwwagi wobec izby niższej parlamentu z okresu IV Republiki.105
Członkowie Senatu wybierani są na 6 letnia kadencję a co trzy lata skład odnawiany jest w połowie. Przed 2004 rokiem kadencja Senatu wynosiła 9 lat a wymiana 1/3 liczby senatorów odbywała się, co trzy lata. Senat składa się z 321 senatorów( w 2010 liczba ma zwiększyć się do 346) przy 577 deputowanych Zgromadzenia Narodowego.
Senatorów wybierają w departamentach kolegia wyborcze składające się z deputowanych do Zgromadzenia Narodowego, radców generalnych regionalnych oraz delegatów rad municypalnych.. Senatorów wybiera się pośrednio przez 150 tysięcy elektorów. Sposób głosowania w kolegiach, jest zależny od liczby wybieranych senatorów, jest albo proporcjonalny albo większościowy. Czynne prawo wyborcze wynosi 18 lat, natomiast bierne 35 lat( do Zgromadzenia Narodowego 23 lata).106
Senat obecnie odgrywa rolę izby refleksji, poprawia ustawy uchwalone niekiedy pospiesznie przez Zgromadzenie Narodowe. Jest reprezentantem społeczeństwa lokalnego. Senatorowie maja prawo inicjatywy ustawodawczej i prawo zgłaszania poprawek do rozpatrywanych projektów ustaw. Senat może, jako pierwszy rozpatrywać zgłoszony projekt ustawy, może opóźniać uchwalenia a także blokować ten proces, stosując prawo weta. Jeśli rząd napotka opór w Zgromadzeniu Narodowym, może szukać poparcia w Senacie, może także wykorzystać drugą izbę przeciwko Zgromadzeniu Narodowym, gdyż istnieje konstytucyjna zasada przyjęcia ustaw przez obie izby.107
Jeżeli powstaje spór między izbami, co do kształtu ustawy, tworzy się wtedy komisję mieszaną. Tworzy się ją na zasadzie parytetu. Tekst opracowany przez komisję może być przedłożony przez rząd do zatwierdzenia obydwu izbom. Żadna poprawka nie może być przyjęta bez zgody rządu. Jeżeli komisja nie dojdzie do porozumienia, rząd może zażądać od Zgromadzenia Narodowego, dokonania ostatecznego rozstrzygnięcia.108
Senat nie ma prawa pociągnięcia rządu do odpowiedzialności politycznej, nie może też zażądać zwołania nadzwyczajnej sesji parlamentu.
komentarze
Copyright © 2008-2010 EPrace oraz autorzy prac.